قدس آنلاین- درخصوص نشر و مسائل مربوط به آن حرف‌های زیادی می‌توان زد، از دلیل خلق نشدن آثار ماندگار توسط نویسندگان ایرانی گرفته تا گسترش فضای مجازی بین مردم و ارتباط آن با بی‌توجهی مردم به امر مطالعه.
مدیرمسئول انتشارات «نوید شیراز» که سابقه‌ای ۵۰ ساله در صنعت نشر دارد، مسائل و مشکلات امروز ناشران را ملغمه‌ای از همه مسائل گفته‌شده می‌داند. او می‌گوید: یکی از دغدغه‌های مردم و همچنین ناشران، مسئله نوشته نشدن کتاب خوب است. مضمون‌های تکراری و خلق فضاهای غیر قابل لمس برای خواننده ایرانی باعث شده که بسیاری از مخاطبان امروز یا کتاب نخوانند و یا خواندن ترجمه را به تألیف‌های نویسندگان خودی ترجیح دهند. ناشران هم از این مسئله مصون نیستند. تولید اندیشه در یک اثر باعث ماندگاری آن کتاب و استقبال جامعه از آن می‌شود که این مساله به سود ناشر است.
داریوش نویدگویی در پاسخ به این سؤال که چرا آثار خوب کمتر نوشته می‌شود، می‌گوید:
«در شرایط امروز اگر یک نویسنده، مترجم و شاعر بخواهد کارش را از راه قلم ماندگار کند، واقعاً مشکل است و این هم دلایل متعدد دارد. ممیزی و معطل ماندن کتاب در صف نوبت کسب مجوز و ازسویی تیراژ پایین کتاب، انگیزه‌ای برای نویسنده باقی نمی‌گذارد تا بتواند با آسودگی خیال بنویسد و بی‌انگیزگی نویسندگان در نوشتن، بزرگترین ضربه ای است که به نشر کشور وارد است.
کتاب نخواندن ربطی به فضای مجازی ندارد
این ناشر در ادامه صحبت‌هایش به بحث گسترش فضای مجازی بین ایرانی‌ها می‌پردازد. او می‌گوید: بی‌انصافی است اگر همه تقصیرهای کتاب نخواندن را به گردن فضای مجازی بیندازیم، مگر کشورهای اروپایی که سرمنشاء تکلونوژی هستند، نسبت به مطالعه کتاب بی‌رغبت‌اند؟
نویدگویی با بیان این نکته که آن‌ها همچنان کتاب کاغذی منتشر می‌کنند، توضیح می‌دهد: فضای مجازی و گسترش الکترونیک نه‌تنها مردم این کشورها را نسبت به مطالعه بی‌میل نکرده، بلکه آن‌ها همچنان کتاب‌های کاغذی را بیش از کتاب الکترونیک تولید می‌کنند.
جایگزینی کتاب دیجیتال اشتباه است
این ناشر ادامه می‌دهد: ناشران اروپایی طی سال‌ها به انتشار کتاب‌های دیجیتال روی آوردند، اما بعد از دو سال بازهم کتاب‌های کاغذی منتشر کردند و وقتی در نمایشگاه فرانکفورت علت این تغییر مسیر را از ناشران پرسیدم، پاسخ می‌دادند که مردم همان کتاب‌های کاغذی را بیشتر از کتاب‌های الکترونیک می‌خوانند. آن‌ها در مترو، اتوبوس و محل کار معمولاً کتاب‌های جیبی می‌خوانند و معتقدند لذتی که در مطالعه کتاب‌های کاغذی هست، در کتاب‌های دیجیتالی وجود ندارد. بنابراین اشتباه محض است که کتاب کاغذی را کنار بگذاریم و کتاب دیجیتال را جایگزین آن کنیم.
نویدگویی معتقد است برای پیدا کردن مشکل اصلی باید به‌دنبال پاسخ این سؤال باشیم که چرا مطالعه برای ایرانی‌ها تبدیل به عادت نشده است؟
او پاسخ می‌دهد: در اروپا قبل از رایج شدن تلویزیون، چاپ و خواندن کتاب رایج شده بود و جای خودش را میان مردم باز کرده بود، اما از زمانی‌که کتاب به‌صورت انبوه در ایران رایج شده بیش از ۵۰ سال نمی‌گذرد. در همین زمان تلویزیون و رادیو هم گسترده شد و متأسفانه مردم بیشتر به مطالعه بصری و شنیداری عادت کردند تا مطالعه کتاب.
ناشر «نوید شیراز» این مسئله تاریخی را درکنار کوتاهی مسئولان فرهنگی درجهت تبلیغ و گسترش کتابخوانی، ازجمله مسائلی می‌داند که باعث شده مردم ایران به مطالعه کتاب عادت نکنند. او می‌گوید تصمیم‌های کلان مسئولان به‌نوعی بود که باعث شد حتی معلم و استاد به‌قدری درگیر مسائل زندگی شوند که فرصت مطالعه نداشته باشند. معلم‌های این‌روزها مطالعه ندارند و آموزش و پرورش باید پاسخگو باشد. باید ساعت مطالعه در مدارس وجود داشته باشد تا هم معلم و هم دانش‌آموز فرصت مطالعه و آموختن داشته باشند.
نظر شما